Over het Vertrouwen in het Hart, in de Geest (xinxin ming) – Jianzhi Sengcan
(vertaling uit het Chinees door A. Ferguson, vertaling uit het Engels door Martin Pol)
September 8, 2020
Teisho: Over het Vertrouwen in het Hart, in de Geest (xinxin ming) – Jianzhi Sengcan
Attaining the Way is not difficult,
Just avoid picking and choosing.
If you have neither aversion nor desire,
You’ll thoroughly understand.
A hair’s breath difference
Is the gap between heaven and earth.
If you want it to come forth,
Let there be no positive and negative,
For such comparisons
Are a sickness of the mind.
Without knowing the Great Mystery
Quiet practice is useless.
The great perfection is the same as vast space,
Lacking nothing, nothing extra.
Due to picking up and discarding
You will not know it.
Don’t chase the conditioned
Nor abide in forbearing emptiness,
In singular equanimity
The self is extinguished.
Ceasing movement and returning to stillness,
This is complete movement.
But only suppress the two aspects
How can you realize unity?
Not penetrating the one,
The two lose their life.
Reject existence and you fall into it,
Pursue emptiness and you move away from it.
With many words and thoughts
You miss what is right before you.
Cutting of words and thought
Nothing remains unpenetrated.
Return to the root and attain the essence,
For if you chase the light you’ll lose the Way.
But if you reflect the light for but a moment,
All previous shadows are dispelled.
All previous shadows are transformed
Because they were all due to delusive views.
It’s no use to seek truth,
Just let false views cease.
Don’t abide in duality
And take care not to seek,
For as soon as there is yes and no,
The mind is lost in confusion.
Two comes forth from one,
But don’t hold even the one,
For when even the one mind is unborn,
The myriad things are flawless
Without flaws, without things.
With no birth, no mind,
Function is lost to conditions,
Conditions perish in function,
Conditions arise from function,
Function is actualized from conditions.
You should know that duality
Is originally one emptiness,
And one emptiness unifies duality,
Encompassing the myriad forms.
Not perceiving refined of vulgar
Is there any prejudice?
The Great Tao is vast,
With neither ease nor difficulty.
If you have biased views and doubts,
And move too fast or slow,
Grasping the world without measure,
Then your mind has taken a wayward path.
Let it all naturally drop away
And embody no coming or going.
In accord with your fundamental nature unite with Tao
And wander the world without cares.
Being tied by thought runs counter to Truth,
But sinking into a daze is not good.
Don’t belabor the spirit.
Why adhere to intimate or distant?
If you want to experience the one vehicle,
Don’t malign the senses,
For when the senses are not maligned
That itself is perfect awakening.
The wise don’t move,
But the ignorant bind themselves.
Though one Dharma differs not from another
The deluded self desires each,
Objectifying the mind to realize mind.
Is this not the great error?
Delusion gives rise to quietness or chaos,
But enlightenment has no positive and negative,
The duality of existence
Is born from false discrimination,
Flourishing dreams and empty illusions.
Why try to grab them?
Gain and loss, true and false,
Drop them all in one moment.
If the eyes don’t sleep
All dreams disappear.
If the mind does not go astray
The myriad dharmas are but One,
And the One encompasses the Mystery.
In stillness, conditioned existence is forgotten,
And the myriad things are seen equally,
Naturally returning to each one’s own nature.
When all dharmas are extinguished
Is is immeasurable.
Cease movement and no movement exists,
When movement stops there is no cessation.
Since two are not manifest
How is there even one?
Finally, ultimately,
Principles do not exist.
Bring forth the mind of equanimity
And all activities will be put to rest,
All doubts extinguished.
True faith is upright,
And nothing then remains,
Nothing is remembered,
And the empty brightness shines naturally
Without effort of mind.
There, not a thought can be measured,
Reason and emotion can’t conceive it.
In de Dharma realm of true thusness
There is neither other, nor self;
One should hasten to behold it.
Just say, “Not two,”
For in “not two” all things are united,
And there is nothing not included.
The wise ones of the ten directions
Have entered this great understanding,
And understanding that neither hastens nor tarries.
In ten thousand years, a single thought,
Is not to be found within “existence and nonexistence,”
By meeting the eye in the ten directions.
The smallest is no different from the largest.
Eliminating boundaries,
The largest is the same as the smallest.
Not seeing divisions,
Existence is but emptiness,
Emptiness, existence.
That which is not of this principle
Must not be preserved.
The one is everything,
Everything, the one.
If your understanding is thus,
What is left to accomplish?
Faith and mind are undivided,
No duality is both faith and mind.
The way of words is cut off,
Leaving no past, no future, no present.
De Grote Weg gaan is niet moeilijk,
Voor wie geen voorkeur of afkeer kent.
Indien je noch walging noch verlangen hebt,
Zul je het geheel doorzien.
Maar een haarbreedte verschil
Betekent een kloof zo breed als tussen hemel en aarde.
Wanneer je wilt dat het getoond wordt,
Laat dan het onderscheid tussen positief en negatief weg.
Want zulke vergelijkingen
Zijn een ziekte van de geest.
Zonder het Grote Mysterie te kennen
Is rustige beoefening nutteloos.
De Grote Perfectie is identiek aan oneindige ruimte
Er mist niets, geen toevoeging is nodig.
Door te grijpen en weg te gooien
Zul je het niet kennen.
Jaag het voorwaardelijke niet na,
Verblijf evenmin in verdraagzame leegte.
In eenduidige gelijkmoedigheid
Is het Zelf uitgedoofd.
Beweging stoppend en terugkeren naar stil zijn,
Is de complete beweging.
Maar als je de twee aspecten onderdrukt,
Hoe kun je eenheid bereiken?
Niet doordringend in het ene,
En de veelheid verliest het leven.
Wijs bestaan af en je valt erin
Streef leegte na en je zult ervan verwijderd raken.
Met veel woorden en gedachten
Mis je wat vlak voor je staat.
Woorden en gedachten afsnijdend,
En niets is niet doordrongen.
Keer terug naar de wortel en dring door tot de essentie,
Want als je het licht najaagt, zul je verdwalen op de Weg.
Als je maar een moment het licht reflecteert,
Zijn alle voorliggende schaduwen uitgewist.
Alle voorgaande schaduwen zijn getransformeerd,
Omdat zij allen voortkwamen uit verwarring.
Het heeft geen zin de waarheid te zoeken.
Laat slechts de valse meningen varen.
Verblijf niet in onderscheid
En zorg ervoor niet te zoeken.
Want zodra er ja en nee is,
Verdwaalt de geest in verwarring.
Twee komen voort uit het ene,
Maar houdt zelfs het ene niet vast
Want wanneer de ene geest ongeboren is,
Is al het bestaande smetteloos.
Zonder smetten, zonder dingen,
Niet geboren, geen-geest.
De functie verdwijnt in de voorwaarden,
Voorwaarden verdwijnen in de functie.
Voorwaarden komen op vanuit de functie,
Functie wordt verwezenlijkt vanuit de voorwaarden.
Je moet weten dat dualiteit
Oorspronkelijke sunyata is
En sunyata verenigt dualiteit,
Al het bestaande omvattend.
Verfijnd of vulgair niet opmerkend,
Bestaat er dan enig vooroordeel?
De Grote Tao is weids,
Zonder gemak of moeite.
Indien je vooringenomen meningen en aarzelingen koestert,
En te snel of te langzaam beweegt,
Als je een poging doet de wereld zonder maat vast te grijpen,
Is je geest verdwaald.
Laat alles natuurlijkerwijs wegvallen
En belichaam geen komen of gaan.
In overeenstemming met je oorspronkelijke en met de tao verbonden natuur
En begeef je zonder zorgen in de wereld.
Gebonden zijn door gedachten gaat in tegen de Waarheid,
En zinken in een roes is niet goed.
Bewerk de geest niet.
Waarom hangen aan intiem of afstandelijk?
Als je het ene voertuig wilt ervaren,
Moet je de zintuigen niet mishandelen
Wanneer de zintuigen niet mishandeld worden
Is dat in zichzelf perfecte verlichting.
De wijzen bewegen niet,
En de onwetenden binden zich (vast).
Ondanks dat de ene Dharma niet verschilt van de andere
Verlangt de verwarde geest allen,
Het objectiveren van de geest om de geest te realiseren.
Is dit niet een grote fout?
Verwarring geeft aanleiding tot rust of chaos,
Maar verlichting kent geen positief of negatief.
The dualiteit van het bestaan
Wordt geboren uit een vals onderscheid,
bloeiende dromen en lege illusies.
Waarom proberen ze te grijpen?
Succes en verlies, waar en niet waar,
Laat ze allen in hetzelfde moment vallen.
Als de ogen niet slapen
Verdwijnen alle dromen.
Wanneer de geest niet gaat zwerven
Worden de ontelbare dharma’s tot de Ene,
En is het Ene het mysterie.
In onbeweeglijkheid wordt het voorwaardelijk bestaan vergeten,
En worden de talloze dingen gezien als gelijk,
Ieder natuurlijkerwijs terugkerend naar de eigen oorsprong.
Als alle dharma’s zijn uitgedoofd
Is het onmetelijk.
Stop beweging en beweging houdt op te bestaan,
Wanneer beweging stopt, is er geen ophouden.
Aangezien de twee niet bestaan,
Hoe kan er dan zelfs een zijn?
Tenslotte, uiteindelijk
Bestaan principes niet.
Breng de gelijkmoedige geest naar voren
En alle activiteiten zullen tot rust gebracht worden,
Alle twijfels uitgedoofd.
Het ware vertrouwen is oprecht,
En er is geen spoor,
Niets wordt herinnerd,
En de lege helderheid schijnt natuurlijk
Zonder inspanning van de geest.
Daar kan geen gedachte gemeten worden,
Het denken en de emoties kunnen het niet bevatten.
In het Dharma bereik is er ware zoheid
Daar is noch de ander, noch het zelf;
Haast je om er te komen.
Zeg alleen, niet twee,
Want in niet twee zijn alle dingen verenigd
En er is niets niet verbonden.
De wijzen van de 10 richtingen
Zijn binnengegaan in dit grote inzicht,
Een inzicht dat niet gehaast noch niet vertraagd is.
In 10.000 jaar kan een enkele gedachte niet gevonden worden in “bestaan en niet-bestaan”,
In het blikveld van de tien richtingen.
Het kleinste verschilt niet van het grootste.
Grenzen verwijderend,
Is het grootste identiek aan het kleinste.
Geen onderscheid zien,
Bestaan is slechts sunyata,
Sunyata, bestaan.
Dat wat niet van dit principe is
Moet niet bewaard worden.
Het ene is alles,
Alles, het ene.
Als dit je inzicht is,
Wat blijft erover om te bereiken.
Geloof en geest zijn ongedeeld,
Non dualiteit is zowel geloof als geest.
De weg van woorden is afgesneden,
Geen spoor van verleden, toekomst of heden.
